Sinterklaas en de Kerstman komen eraan en zij brengen ons in beweging. Cadeaus worden op grote schaal aangeschaft en uitgedeeld. En het naderende nieuwe jaar zorgt ook weer voor de nodige beweging: het maakt duidelijk wat ons vóór de kerstvakantie nog te doen staat. Liefst nog wat extra omzet maken en de planning voor het komende jaar rond krijgen. Zo zijn we lekker bezig en naar buiten gericht.
De natuur nodigt ons echter uit de blik naar binnen te richten. In deze periode lijkt de natuur tot stilstand te komen en heeft het leven zich diep in de grond teruggetrokken. Ook wordt het kouder en donkerder: er is minder zonlicht en dat bevat een uitnodiging naar licht te zoeken. Ook dat vraagt om inkeer, niet om beweging. We keren naar binnen en worden ons ervan bewust dat in het diepst van onze ziel straks het Lichtkind geboren gaat worden. Laten we ontvankelijk worden voor het komende Licht dat ons zal vernieuwen. Ons drukke dagprogramma vraagt dan wel om ruimte.
Ons drukke alledaagse leven staat op gespannen voet met de aard van de advent. Die vraagt minder om een naar buiten gerichte beweging en meer om inkeer. Gelet op de menselijke aard, om steeds maar bezig en actief te zijn, kan het bepaald tegennatuurlijk voelen de blik naar binnen te richten. Maar de natuur in deze tijd van het jaar helpt ons de blik naar binnen te richten.
We zoeken een sfeer van verstilling, openheid en aandacht in het vertrouwen dat er in deze tijd gezaaid wordt en het zaad kan ontkiemen. Dat er iets nieuws in ons kan groeien. Hoe creëer je zo’n sfeer? Dagelijks een kort en bewust moment van stilte of meditatie kan helpen. En wat ook kan helpen is het koesteren van een houding van ontvankelijkheid en aandachtige aanwezigheid. Alles wat er gebeurt kunnen we met liefdevolle belangstelling gadeslaan. Zo hoeven we straks de geboorte van het Lichtkind niet te missen.
