Mijn tante wordt deze week honderd en dat is reden voor feest. Een groot feest. Meer dan honderd mensen zouden er komen. Maar de vraag of het feest wel zou kunnen doorgaan hing sinds maart als een donkere wolk boven ons hoofd. Iedereen gunt haar een mooi verjaardagsfeest. De bedenkingen namen de laatste tijd toe: is het wel verstandig met zoveel mensen samen te komen. Verschillende redenen spelen daarbij een rol. Angst is er één van.
De media melden dat Nederland in de gevreesde tweede golf van de coronapandemie zit. In de afgelopen week werden steeds recordaantallen positieve tests geregistreerd, waardoor ons land inmiddels de grens van 100.000 is gepasseerd. Ziekenhuizen lopen weer vol en de teugels worden aangehaald. GGD-directeur Sjaak de Gouw is verontrust: ‘Binnen zes weken zitten we in de situatie van maart en april.’
Het virus is er. Dat valt niet te ontkennen. De angst ervoor is er ook en wordt aangewakkerd door de berichtgeving. Die is doorgaans niet hoopvol en zorgt voor verwarring. Zijn mondkapjes nu wél of niet zinvol? Is er niet een verschil tussen positief testen en besmetting? Waarom zijn er tussen landen zulke verschillen in maatregelen? Die verwarring voedt angst. En omdat er dan kennelijk een tweede golf over ons heen komt, lijkt de situatie van maart en april zich te herhalen. Is er dan niets veranderd in dat half jaar? Ook dat zorgt voor onzekerheid, onveiligheid en maakt mensen angstig.
Als wij ons weten te verhouden tot onze angst, krijgt die minder vat op ons.
Als de berichtgeving angst aanwakkert en versterkt is daar kennelijk een voedingsbodem voor. Want wat gebeurt er? Mensen krijgen een lading angst over zich heen via de media, de overheid en de ‘deskundigen’. Die berichten vallen op een vruchtbare voedingsbodem of niet. Als wij ons weten te verhouden tot onze angst, krijgt die minder vat op ons. Maar als er veel angst in ons leeft, valt het op een vruchtbare voedingsbodem en kan het wortel schieten, ontkiemen en groeien. Het kan ons zelfs overwoekeren waardoor de angst alleen maar groter wordt.
Het eigenlijke virus is de angst. Dat tast ons immuunsysteem aan. We kunnen ons ook richten op de verbetering van ons immuunsysteem en het loslaten van angst. We kunnen iets tegenover de angst plaatsen, iets wat positief is. Wat aandacht krijgt, groeit immers.
In plaats van ons te laten vergiftigen door een angstcultuur, kunnen we beter onze gezondheid voeden en activiteiten ontplooien die blijdschap wekken. Als we in de natuur verblijven, wandelen, bewegen, lachen, yoga beoefenen, musiceren en mild worden zal dat helpen onze afweer te verbeteren en de ervaring versterken dat we leven.
