Tijdens een wandeling gisteren in het vennengebied van Overasselt bij Nijmegen zag ik dat mensen mondkapjes in de ‘lapjesboom’ hadden gehangen in de veronderstelling kennelijk dat dit ritueel hun zieke familielid zal genezen. Daar is die boom immers voor. Ooit maakte roverhoofdman Walrick met zijn bende de streek onveilig. Toen zijn dochter Heribartha hoge koorts kreeg, werd voor haar leven gevreesd. Natuurgenezer Willibrord uit een naburig dorp werd ontboden. Hij droeg het meisje op haar haarband aan een tak van de eikenboom naast het huis te hangen en te bidden. Terstond zou ze zijn genezen. Sindsdien hangen mensen een lapje van een zieke aan deze koortsboom. Het lapje is sinds kort een mondkapje en symboliseert de hoop op genezing van een zieke of misschien wel de totale bevrijding van het coronavirus.
Hoe zit het met het coronavirus? Ik ben geen cijferfetisjist maar haal er toch wat sterftecijfers bij. Aan Covid-19 zijn in Nederland tot nu toe 6737 mensen overleden. Is dat veel? Vergelijk dit met de mensen die sterven aan hart- en vaatziekten. Dat waren er vorig jaar ruim 37.000. Aan kanker overleden er 45.000. Dat is wel een aanzienlijk verschil. Maar waarom maken we ons daar minder druk om en is dat geen issue in de dagelijkse talkshows? Geriater Rudi Westendorp zegt dat elke winter wel vijf- tot zevenduizend ouderen sterven aan griep. Wikipedia meldt dat in een gewoon griepseizoen tussen de 250 en 2000 mensen aan influenza overlijden. Natuurlijk, we moeten voorzichtig zijn met deze zeer besmettelijke ‘corona-griep,’ maar de cijfers staan wel in verhouding tot andere dodelijke ziektes. Bovendien laten ze zien dat vooral zieke ouderen met een vaak verzwakt afweersysteem worden getroffen. En dan is er de interpretatie van cijfers en de betrouwbaarheid van de PCR-test, die tot bangmakerij leidt. Paul Braat, oud internist en longarts, spreekt over: ‘Bangmakerij van de WHO, overwaardering van niet gevalideerde computermodellen door continu herhaalde dodenaantallen en akelige IC-beelden, die grote, maar onnodige maatschappelijke angst veroorzaakt.’
Niet de koortsboom zal ons uiteindelijk redden, maar ons creatieve vermogen om het heft in eigen handen te nemen.
Biedt de koortsboom de oplossing of moeten we het virus met een hamer stukslaan, om deze gekke en gewelddadige beeldspraak te gebruiken? Misschien leert de pandemie ons wel om goed en dicht bij onszelf te blijven. Je kunt ook zelf iets doen. En daar duikt dan weer het bekende rijtje op: werken aan je immuunsysteem middels ademhalingsoefeningen en yoga. Gezond eten, genoeg bewegen, ontspanning en slapen, evenals positief in het leven staan, horen ook in het rijtje thuis.
Gelukkig is er sinds corona een toenemend aantal mensen dat zich steeds meer bewust is van de eigen verantwoordelijkheid om zelf aan de gezondheid te werken, las ik ergens. De koortsboom zal ons waarschijnlijk niet redden, maar wel ons creatieve vermogen om het heft in eigen handen te nemen, in het besef dat we delen in de condition humaine: het geloof in het succes van ons eigen creatief gedrag dat overigens op gespannen voet staat met het besef van het lot van de broosheid van ons bestaan.
