‘Naïm, een stad in Galilea, tweeduizend jaar geleden. Een rouwstoet verlaat de plaats via de stadspoort. De dode die wordt weggedragen is de enige zoon van zijn moeder, een weduwe. Jezus, die rondtrekt door het land, is op weg naar Naïm en ziet de rouwstoet. Hij voelt medelijden met de moeder en zegt: ‘huil maar niet.’ Daarna loopt hij naar de lijkbaar, raakt die aan, en zegt: ‘Jongeman, wordt wakker.’ De dode komt overeind en begint te spreken. Hij leeft.
Een bijzonder paasverhaal uit de Bijbel over een dode die tot leven wordt gewekt. De sprekende en beeldende symboliek in het verhaal is belangrijker dan de vraag of het echt gebeurd is. In het verhaal loopt Jezus naar de lijkbaar en raakt die aan. Waarschijnlijk raakt hij ook de jongeman zelf aan. Vast wel. Kennelijk is contact maken een voorwaarde om tot leven te komen. De jongeman wordt wakker. Wakker worden staat voor: tot leven komen en: tot bewustzijn komen.
Het verhaal van de jongeman uit Naïm, die door Jezus tot leven wordt gewekt is, oorspronkelijk in het Grieks opgeschreven. Het Griekse werkwoord voor aanraken of contact maken is haptomai. Ons woord haptonomie komt daar vandaan. Dat woord heeft verschillende vitale betekenissen: aanraken, contact maken, verbinding maken met de ander. Haptonomie gaat over de ontwikkeling van het gevoelsleven, de tast en het directe lichaamscontact. Dat contact loopt van hart tot hart, van mens tot mens, niet van hoofd tot hoofd. Er zijn ook therapeutische toepassingen. Die richten zich op het maken van gevoelscontact met jezelf, met je lichaam en met anderen. Haptonomie is een manier om niet langer te hoeven overleven, maar het leven in zijn hoogte, breedte en diepte te ervaren – het leven terug te krijgen. Wie contact met jou maakt, wie jou raakt, wie om jou geeft, geeft jou leven. En ook omgekeerd: als ik betrokken ben op jou, jou raak of aanraak, geef ik jou leven.
Jezus is begaan met het verdriet van de moeder, geraakt daardoor. Hij wil mensen perspectief geven, leven geven. Vanuit die bewogenheid maakt hij verbinding en geeft hij het leven terug aan de jongeman en daarmee aan zijn moeder. Een bijzondere levenspraxis van een bijzonder mens. Jezus wordt immers Zoon van God, profeet en herder genoemd. Maar hij is minstens ook een haptonoom, ook al wordt deze visie pas 2000 jaar later expliciet geformuleerd.
