De weg van de minste weerstand

Net als het leveren van commentaar is ook weerstand voelen een typisch menselijk verschijnsel. Wie kent het niet? Je gaat met je hakken in het zand als je het gevoel hebt iets te moeten doen, wat je liever niet wil. Als je vindt dat je met je werk te weinig verdient, is er weerstand tegen het werk of je baas. En als het de hele vakantie regent ontstaat er weerstand tegen deze regenvakantie.

Weerstand ontstaat over jouw werkelijkheid, of beter gezegd: beelden die je daarover hebt. In dit geval het beeld van een goed salaris en een zonovergoten vakantie. Soms strookt het beeld niet met de werkelijkheid. Die kun je dan niet accepteren en weerstand is het gevolg. Je wil dan het liefst die werkelijkheid veranderen en je verzet je tegen mensen of situaties. Misschien kom je wel in actie. Je gaat op zoek naar een nieuwe baan en gaat volgend jaar op vakantie naar een land met een geringe regenkans.

Wat is het mechanisme van weerstand? Naarmate jij je meer tegen iets verzet, blijft dat beeld je juist bezighouden en kom je er niet van los. Als jij vindt dat iemand meer aandacht voor jou moet hebben, zal dat waarschijnlijk niet gebeuren. Als jij vindt dat je meer moet verdienen, zal dat ook niet lukken. Wat er gebeurt is dat deze beelden een bepaalde lading hebben en vast komen te zitten. Dit geladen beeld blijft zijn eigen specifieke signaal uitzenden en voortdurend soortgelijke signalen of energieën aantrekken. We trekken aan waartegen we ons verzetten. Als jij boos bent op iemand, blijf je boosheid aantrekken. Als jij bang bent voor iets of iemand, blijf je angst aantrekken. Als jij je verzet tegen manipulatie en macht van anderen, gebruik je heel veel energie om het van je af te houden. Als het probleem op je af komt, gaat het aan je kleven en komt in je ruimte vast te zitten.

Weerstand is een psychisch mechanisme, maar ook een natuurkundig verschijnsel; het is de elektrische eigenschap van materialen om de doorgang van elektrische stroom te belemmeren. Een elektrische stroom vloeit niet ongehinderd want er is energie voor nodig, waardoor de stroom weerstand ondervindt. Hoe minder weerstand, hoe gemakkelijker de stroom. En zo kan het ook in een mensenleven gaan: in ons leven kan weerstand de natuurlijke levensstroom en geestelijke groei verhinderen. Omgekeerd geldt dat hoe minder weerstand er is, hoe meer je leven kan stromen en groei mogelijk is.

In de natuurkunde bestaat er ook een toestand van geen weerstand. Dan is alle elektrische weerstand weggevallen en wordt het materiaal een supergeleider waar alles vrij en moeiteloos doorheen kan stromen. Stel je voor dat jij een supergeleider bent. Je ziet het vaak bij creatieve geesten. Psycholoog Mihaly Csikszentmihalyi heeft het ‘flow’ genoemd. Als je in de ‘flow’ bent, word je als het ware één met je omgeving: er is geen verschil meer tussen jou en je compositie, tussen jou en de bal, tussen jou en het leven. Je staat dan open voor inspiraties, ingevingen en wonderen.

Geen weerstand hebben en meegaan met de stroom is een kernthema van het taoïsme en wordt zichtbaar in het principe van niet-handelen: woe-wei. Volgens dit principe controleer je niet meer en span je je niet meer in. Je benadert de werkelijkheid niet langer vanuit een concept. Je strijdt niet en je hoeft niet meer je best te doen. Woe-wei is een moeiteloze en spontane staat van zijn waarin mensen optimaal, effectief en doeltreffend handelen. De handeling gebeurt als vanzelf vanuit ontspanning en ook weer in een harmonieuze verbinding met het geheel, dus zonder weerstand.

Net als in de natuurkunde kunnen mensen een supergeleider of een weerstand zijn. Natuurkundigen kunnen weerstand meten, bij mensen werkt het anders. De meetapparatuur waarover wij beschikken heet: ‘ervaren’. Je kunt zelf het grote verschil merken om als supergeleider in de flow te zijn of de tegenovergestelde ervaring op te doen en je hakken in het zand te zetten.

Merk het verschil!