Dit keer had ik een speciale reden om naar The Passion te kijken. Deze eigentijdse vertolking van het lijdensverhaal in musicalvorm vond plaats in Roermond. In die stad ben ik geboren en groeide ik op. De aantrekkingskracht van dit eeuwenoude verhaal wordt ook bepaald doordat zowat alle menselijke thema’s die er in het leven kunnen spelen erin voorkomen: verraad, macht, vijandschap, vriendschap, trouw, geloof, schuld, lijden en doodslag. Weliswaar was in Roermond de gespeelde live musicalversie maar op diverse andere plaatsen in ons land voltrok zich een levensecht en eigentijds lijdensdrama.
Het begon op Palmzondag. Op die dag werd Jezus als koning in Jeruzalem verwelkomd en bejubeld. In die tijd waren er al mensen die dat liever niet zagen. Nu ook. In de Mieraskerk in Krimpen aan de IJssel en de Sionkerk op Urk krijgen journalisten bepaald geen warm onthaal. De kerkgangers hebben in deze vijanden vast geen Christus herkend en er een vrijbrief voor agressie in gezien.
Het werd Goede Vrijdag. In het Provinciehuis in Maastricht ging het debat over de houdbaarheid van de Commissaris van de Koning omdat hij bestuurlijke corruptie onvoldoende zou hebben weten te bezweren en twee gedeputeerden onlangs moesten aftreden. Een eigentijdse kruisiging.
In Roermond speelde The Passion maar op diverse andere plaatsen voltrok zich een levensecht lijdensdrama.
Die voltrok zich ook in Den Haag, waar het lijdensverhaal in de Tweede Kamer moest concurreren met de gespeelde musicalversie in Roermond. Alle elementen zaten erin. Een heuse openbare veroordeling en executie van Rutte. Een Passion over verraad waar Omtzigt het slachtoffer van werd. Welke Petrus zegt dat hij zijn trouwe vriend is maar hem toch laat vallen? Een Passion ook met een laatste avondmaal, als Kamervoorzitter Arib donderdag om half acht ’s avonds tot een dinerpauze besluit.
Het wordt Stille Zaterdag. De dag waarop de klap van de kruisdood van Jezus wordt verwerkt en iedereen stil wordt. De politiek gebruikt die dag voor bezinning op de vraag hoe het verder moet. Voor een van de partijen is de uitkomst van de reflectie niet verder te willen in een coalitie met Rutte en zijn partij. Judasverraad?
Christenen geloven dat Jezus met Pasen weer leeft. Voor Rutte is het nog maar de vraag of er voor hem als politicus leven is na Pasen. Politiek is een hard spel in een harde wereld. In het spel van vorige week klinkt de roep om verandering, voor een nieuwe politiek. Een radicale reiniging hoort daarbij. Zuivering gaat er doorgaans nooit zachtzinnig aan toe en gaat gepaard met tromgeroffel en wapengekletter. Maar in alle zuivering ligt een simpele en menselijke boodschap. Een zachte paasboodschap in een harde wereld. Die werd treffend verwoord in de aflevering van The Passion in Roermond: Wees een beetje lief voor elkaar.
