In retraite gaan is tegenwoordig populair en verheugt zich in een groeiende belangstelling. Wie via Google het trefwoord retraite intypt krijgt maar liefst meer dan 60 miljoen resultaten te zien! En als je het Engelse equivalent retreat intypt krijg je maar liefst 148 miljoen hits.
Het besluit om in retraite te gaan heeft er meestal mee te maken dat het leven hectisch is en de druk groot. Een moment van bezinning kan dan helpen omdat het rust en ontspanning biedt. Als je tijd nodig hebt voor jezelf en behoefte hebt aan rust en stilte dan kun je je terugtrekken op een inspirerende plek voor een periode van meditatieve bezinning. Dat kan voor kortere of langere tijd. Het stereotype beeld bij een retraite is dat deze een wat langere periode omvat, een week of nog langer. En misschien leeft er ook nog het geijkte beeld dat zo’n moment van bezinning plaats moet vinden op een plek ver weg.
Natuurlijk heeft het veel voordelen om gedurende langere tijd ver van huis te zijn. Het lijkt dan, alsof je je leven gemakkelijker kunt loslaten en ook beter kunt verstillen en tot rust kunt komen. Maar voor veel mensen is dit een brug te ver. Een lange en verre retraite kan een hoge drempel zijn. Misschien is de tijd, de afstand of het geld een probleem. Maar de grootste hindernis is toch vaak de onbekendheid met het fenomeen retraite. Wat kun je allemaal verwachten? Is het wel iets voor jou? Is het plezierig? Kan het je helpen? Deze overwegingen leiden ertoe dat het besluit om je terug te trekken negatief uitvalt.
Gelukkig bestaan er ook korte retraites, retraites van één dag zelfs. Retraite betekent immers ‘terugtrekken’ en dat kan ook voor een korte tijd. En mensen zoeken ook steeds vaker korte momenten. Dat heb ik afgelopen zaterdag ook weer ervaren toen ik in klooster Huissen een retraitedag verzorgde. Twee deelnemers vertelden bij binnenkomst enthousiast dat ze blij waren met de mogelijkheid van een retraitedag. ‘Ik zocht een retraite die kort en krachtig is,’ vertelde een van hen. Beide deelnemers hadden nog nooit deelgenomen aan een retraite, terwijl hun behoefte hieraan de afgelopen tijd was toegenomen. Als ze voor een langere periode hadden gekozen zou het averechts kunnen werken en zul je waarschijnlijk niet snel nog weer een keer deelnemen. Voor veel mensen biedt een bezinningsmoment van een dag dus écht uitkomst. Het is laagdrempelig, kost relatief weinig geld en tijd en is een mooie manier om ervaring op te doen.
Ook al is het een korte mogelijkheid van bezinning, het doel blijft: zoveel mogelijk verstilling ervaren. Daarom is de plek waar zo’n dag wordt gehouden ook zo belangrijk. Een klooster is een zeer geschikte plek om rust te vinden en te verstillen en altijd beter dan bijvoorbeeld een druk wegrestaurant, waar de sfeer anders, vluchtiger en drukker is. Kloosters zijn bijzondere plekken waar je goed kunt verstillen en rust kunt proeven. Het zijn plekken waar men vaak al eeuwenlang gewend is te mediteren; de sfeer van verstilling lijkt bezit te hebben genomen van zo’n gebouw.
Een retraitedag is opgebouwd rondom een aantal meditaties; die staan centraal. sommige deelnemers hebben veel ervaring met mediteren, anderen weinig. Maar dat maakt niet uit, iedereen kan meedoen, want de geleide meditaties tijdens dit soort dagen zijn nooit langer twintig minuten; ze zijn liefst zo simpel mogelijk en er zit een heldere opbouw in.
De deelnemers die gisteren voor het eerst kennismaakten met meditatie gingen er met nieuwe ogen naar kijken. Als ze straks weer thuis zijn en misschien zelf meditatiemomenten wensen in te lassen, hebben ze het vooroordeel losgelaten dat mediteren betekent dat je allerlei exotische mantra’s moet reciteren of dat je je geconfronteerd weet met de welhaast onmogelijke opgave om alle gedachten tot stilstand te brengen.
Misschien is het mooie voornemen aan het einde van de retraitedag om te mediteren vanaf nu gemakkelijker te realiseren als je weet dat meditatie in essentie nietsdoen is en dat iedere dag wel de mogelijkheid biedt om niets te doen.
Want meditatie is dan: zijn zonder iets te doen en dit is de sleutel tot een ontspannen en innerlijk onverstoord leven en een leven in balans.
Vrijdag 24 april 2015. La Verna, 10.00-10.15 uur.
Verdiepings/-Inspiratiedag, eendaagse retraite.
Thema: “Thuiskomen bij jezelf.”
Docent/Begeleider: Dr. Ton Roumen.
De weg naar binnen.
Als je in je leven een crisis, een depressie of ziekte doormaakt, word je op jezelf teruggeworpen.
Een gevoel van op een kruispunt in je leven staan. In deze hectische tijd is het dan zinnig om in retraite gaan, je terug te trekken. Te verstillen, te vertragen. Te reflecteren, je te bezinnen op je leven. Op je queeste, je zoektocht op je spirituele levenspad, te gaan. Je grootste verlangen op het spoor te komen. De waarden die daarbij horen en bij jou passen. De verliezen (loslaten) een plek in je leven te geven. Om vervolgens te re-booten, je mind te re-setten. Te ver-ander-en. Mens, durf te leven!
De legende van St. Christoffel kan dan een eye-opener zijn.
Uit je comfortzone komen, out-of-the-box denken. Kleine stapjes van verandering zetten. Niet in de valkuil stappen teveel ineens te willen doen. Je koers bepalen. Luisteren naar je innerlijke stem, je morele kompas, je hart. Dit is de sleutel:
“Home is where the heart is.”
“Waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.” (Mattheus 6: 12)
Meditatie, gebed, dankbaarheid (tel je zegeningen), oefenen in metta, liefdevolle vriendelijkheid, compassie, rituelen van verbondenheid uitvoeren (bijvoorbeeld handen vasthouden in een kring voor het eten; een kaars branden; een mantra reciteren) zijn deze kleine stapjes op de weg van verandering.
Je verbinden met je hart, je ziel en daarmee met de ander, je geestverwant, een gelijkgestemde, en ook, de Ander.
Leermoment: je hoeft niet thuis te komen, want je bent nooit weg geweest.
Inzichten:
– De balans tussen actief (in beweging komen) en meditatief (innerlijk rust/vrede) vinden.
– Dicht bij jezelf blijven: authentiek, trouw aan jezelf zijn en blijven.
Ik heb, na een aantal life events (ontmoeting Kim Moreau, 2014, film en boek The Power of the Heart, deze retraite) een spirituele transformatie onder gaan. Heb mijn authentieke ik, mijn Ware Zelf ontdekt. Heb mijn bestemming bereikt. Ben thuisgekomen.
Ik ben Ton, Kim, Ingrid en Lila dankbaar, voor het mij vergezellen op mijn reis.
Ik voel mij een rijk en gezegend mens.
Jean-Paul Kruk,
Amsterdam, 29 juni 2015