‘Hij is erg ziek, dat was mijn eerste indruk toen ik een kennis sprak, die ik een poos niet had gezien. Maar meteen daarna ging ik twijfelen aan mijn voorgevoel omdat ik in het gesprek geen aanknopingspunten voor mijn intuïtie kon vinden. Een half jaar later echter hoorde ik dat de persoon ongeneeslijk ziek was.’
Deze ervaring vertelde een van de deelneemsters aan de retraite ‘Mijn innerlijk kompas’ die het afgelopen weekeinde plaatsvond in klooster Huissen. Deze korte retraite had tot doel in contact te komen met je intuïtie en deze ook verder te ontwikkelen. Wat is intuïtie? Het kan gebeuren dat je plotseling een gedachte krijgt die een situatie waarover je piekert opheldert terwijl je een douche neemt of je kunt het gevoel hebben door een onzichtbare hand naar de juiste plek te worden geleid.
Intuïtie is een voorgevoel, maar kennelijk luisteren we er niet altijd naar. We gaan dan twijfelen en het verstand heeft allerlei redenen om de intuïtie te negeren of te ontkennen. Dat gebeurde ook in het net aangehaalde voorbeeld. De intuïtie van de retraitedeelneemster dat haar gesprekspartner erg ziek was, werkte kennelijk feilloos, maar dan neemt het verstand het heft in handen en gaat ze twijfelen en besluit uiteindelijk haar eerste indruk terzijde te schuiven.
Zo gaat het vaak, de intuïtie is juist, maar dan gaan we naar redenen zoeken of het wel waar is en gaan we twijfelen. En bij belangrijke beslissingen kan je verstand iets anders zeggen dan je intuïtie of je gevoel. Als je voor de keuze staat een wereldreis te maken, kun je daar een goed gevoel over hebben, terwijl je met je verstand tien redenen bedenkt om het vooral niet te doen.
In de retraite komt aan de orde hoe je de rol van het verstand minder belangrijk kunt maken en kunt leren luisteren naar lichaamssignalen en je intuïtie. Die kun je nog meer ruimte geven en erop gaan vertrouwen. En als je je innerlijk kompas nog beter wil gebruiken is het niet alleen belangrijk de invloed van je verstand te kleiner te maken maar ook je oordeel of commentaar los te laten. Als je dat doet kun je meer neutraal en helder naar mensen en situaties kijken. Maar dat is wel een lastige opgave, want we geven zo gemakkelijk commentaar. Stel dat je een paar keer door honden bent gebeten dan ontstaat er het oordeel dat alle honden vals zijn en niet te vertrouwen. Als je dan weer een hond tegenkomt, laat je je vast leiden door dit vastgezette idee, terwijl die hond misschien lief is.
In de retraite onderzochten de deelnemers hun persoonlijke vragen en dilemma’s met hun innerlijk kompas. ‘Ik twijfel erg aan mijn relatie en vraag me af of het voor mij niet beter is de relatie te beëindigen’, was een van de dilemma’s en iemand anders worstelde met zijn werk: ‘Ik vraag me af of ik niet beter een andere baan kan zoeken, mijn huidige baan past niet goed bij mij, maar in welke richting ga ik het dan zoeken?’ Deze persoonlijke levensvragen werden verbonden met de opdracht de vragen te benaderen vanuit je intuïtie en niet je verstand.
In de betrekkelijk korte tijd van een dag ontdekten deelnemers allerlei inzichten, aanwijzingen en perspectieven door hun innerlijke wijsheid te gebruiken. Sommigen vertrokken dan ook opgelucht en blij naar huis. De dankbare oogst van die dag is dat velen zich bewust zijn geworden van hun innerlijk kompas en ontdekten hoe ze dit in hun leven kunnen gebruiken. En gebleken is dat intuïtie niet abstract, maar juist concreet en bruikbaar is en een waardevolle en behulpzame oriëntatie kan bieden.