We praten vaak en veel en met de aankomende verkiezingen voor de Provinciale Staten is er veel politieke communicatie: er zijn debatten, bijeenkomsten en op de social media maken politieke partijen hun boodschap steeds weer duidelijk. We leven in een communicatiecultuur.
Op die communicatiecultuur staat ook weer druk. Als je een berichtje op je smartphone ontvangt en daar niet snel op reageert, ontvang je vast wel spoedig een reminder, met de vraag waarom je niet reageert. Op sociale media en op radio en tv proberen politieke partijen de kiezer te overtuigen van hun standpunt dat er meer windmolens, luchthavens, asfalt of openbaar vervoer moet komen. We worden behoorlijk beïnvloed om in de kleur van de politieke partij te denken. Dat zorgt voor druk en die betutteling is ook weer irritant. Alsof de kiezer niet mondig en autonoom is.
Een cultuur van zwijgen en stilte is krachtiger dan een vervuilende of oppervlakkige, zich telkens herhalende woordenstroom
Dat zijn we inmiddels wel. De feodale tijd, dat anderen bepalen wat we moeten denken ligt echt achter ons. In 1954 nog verboden de bisschoppen de katholieken lid te zijn van de socialistische vakbeweging. Ook lieten ze duidelijk weten dat het omarmen van de PvdA-ideologie afbreuk zou doen aan de opvattingen van de eigen katholieke partij, de KVP.
Zo’n opstelling is nu – gelukkig – niet meer denkbaar. We zijn mondig en kunnen – als we dat willen – gaan stemmen op een partij die het meest aansluit op onze eigen overtuiging – ook al is er soms toch nog de teneur van politieke beïnvloeding bespeurbaar. De autonomie van de kiezer betekent dat hij informatie kan verzamelen, duiden en wegen. Dat betekent niet alleen oriëntatie, maar ook reflectie, verstilling zelfs. Laat het gerust zo en nu en dan stil worden. Een cultuur van zwijgen en stilte is krachtiger dan een vervuilende of oppervlakkige, zich telkens herhalende woordenstroom en biedt de mogelijkheid te luisteren naar wat een maatschappelijke situatie écht van je vraagt zodat je daar op jouw manier op kunt reageren. Soms kan het helpen afstand te nemen en te reflecteren. In de afstand en de stilte kunnen nieuwe perspectieven ontstaan. Het is net als met troebel water, als je dat met rust laat, wordt het vanzelf helder. In die rust ontstaan heldere inzichten, en – wie weet – een stemadvies op jouw eigen maat.
Abonneer je gratis op de maandagochtend column (via de rechterbalk) en ontvang elke maandagmiddag het blog van die ochtend.
