‘Luister eens even naar mij.’ Dat is vast wel vaker tegen je gezegd in een werksituatie of vroeger op school of in het gezin. Luister en ruim je kamer op, luister naar me als ik zeg dat je je huiswerk beter moet maken, luister naar me als ik aanwijzingen geef hoe jij je voortgangsrapportage kunt verbeteren. Luister… Zelf ben ik er maar niet aan begonnen te tellen hoe vaak ik deze quote heb moeten aanhoren. Het werkwoord luisteren is op zichzelf nog wel positief, maar de suggestie om naar een ander te luisteren en vooral gehoorzaam te zijn aan wat hij of zij vraagt of zelfs eist, omdat die het beter zou weten, geeft te denken. De schoen gaat wringen als je gehoorzaam bent omdat de ander een bepaald gezag zou hebben en de boodschap niet overeenstemt met wat jij vindt.
In plaats van gehoorzaam te zijn op gezag van de ander kun je ook luisteren naar jezelf. Je luistert dan naar je innerlijke stem, naar wat voor jou klopt, naar je eigen, innerlijke kompas waarop je vaart en die je helpt de juiste koers aan te houden. Alle belangrijke spirituele tradities in het Oosten en Westen adviseren je vooral naar je innerlijke stem te luisteren en van daaruit in beweging te komen.
Om naar jezelf te luisteren is het nodig stil en aandachtig te zijn. Je neemt waar wat er is, je laat aan het woord komen wat er in jou leeft. Je laat het stil worden, keert naar binnen, alsof je naar binnen luistert. Luister nu maar eens even. Nee, niet naar die ander, maar naar de stem in jezelf en doe dat zo vaak als je nodig vindt.
Aankomende retraites: klik hier voor de aankomende retraites