De retraite ‘Loslaten en ruimte maken’ in de abdij van Berne kon niet doorgaan. Het klooster had besloten voorlopig geen groepen en gasten toe te laten vanwege corona. De grote belangstelling was wel een teken dat het thema aansprak en een aantal deelnemers had laten weten dat ze zich erg hadden verheugd op dit moment van bezinning. Ik denk dat het onderwerp mensen aanspreekt vanwege de actualiteit van corona, nu we noodgedwongen moeten loslaten. Er zijn er die afscheid hebben moeten nemen van een geliefde en er zijn er die verlies van gezondheid of inkomsten moeten incasseren. Iedereen heeft te maken met een werkelijkheid die een jaar geleden nog niet bestond. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. Onze vertrouwde werkelijkheid hebben we los moeten laten en er wordt een zware wissel getrokken op ons loslaatmechanisme. Werkt dat wel?
Dat mechanisme is ook aan de orde als er existentiële vragen zijn die niet gerelateerd zijn aan corona. Het lukt maar niet je ouders, je verslaving, je ex of je belaste verleden los te laten. Je ex blijft maar aan je trekken en je pubers, die op eigen benen willen staan, kun jij maar niet loslaten. Ondanks dat je iedere dag de kans krijgt los te laten wat al zo lang aan je kleeft, lukt het maar niet je te bevrijden van je last. Het loslaatmechanisme hapert. Wat je wil loslaten, blijft steeds als een boemerang terugkeren en je opzoeken. Dat is wat je ten diepste niet wil, omdat je beseft dat je persoonlijke ontwikkeling gebaat is bij loslaten. Je kunt je pas verder ontwikkelen nadat je hebt losgelaten.
Wat je kunt doen, klinkt gek: je worsteling vooral niet loslaten, maar bij je houden. Je pijnpunt wil je iets laten zien, het vraagt iets van je. Wat het vooral níet van je vraagt is de strijd ermee aanbinden en ermee vechten. Pijn bestrijden of vermijden veroorzaakt namelijk nog meer leed. Wat het wél vraagt is te gaan voelen wat er speelt: je angst, je boosheid, frustratie, verdriet, onrust of stress. Pas als je gaat voelen wat er is – zonder strijd of verstrikt te raken in je denken – wordt je loslaatmodus geactiveerd en kun je een overgang maken van voelen naar waarnemen.
In die waarnemende houding ontdek je dat je niet samenvalt met je leed. Je bent niet je probleem, je hebt het en in die afstand hoef je niet meer in je verhaal te blijven hangen. Je hoeft geen energie te steken in je worsteling. Vanuit mildheid kun je je pijn begroeten en omarmen. Als je dat doet, zal de strijd jou vroeg of laat loslaten.
Aankomende retraites:
klik hier voor de aankomende retraites
Online mini retraite
Vanuit klooster Huissen verzorgde ik een online mini retraite van een half uur over de kracht van het hart. Deze mini retraite wil je de kwaliteiten van het hart laten ervaren. Om het niet alleen bij woorden te laten zijn er meditatieve bewegingen om het hart te openen en uit het hoofd te gaan. De retraite wordt afgesloten met een korte hartmeditatie. Neem deel aan deze korte online retraite via deze link.