In de vijftien jaar dat ik retraites verzorg, is de belangrijkste reden voor deelnemers om in retraite te gaan dezelfde gebleven. Die reden heet: rust. Als een grote boosdoener wordt het brein aangewezen. Ons hoofd is druk, en de hele dag door worden we geconfronteerd met een hoeveelheid snel voorbijtrekkende gedachten. Die kunnen ons verwarren, zorgen baren en onrust veroorzaken. Die onrust breidt zich verder uit van ons denken naar ons lichaam.
Je kunt zeggen dat onze mind lijkt op een rusteloze aap, op een monkeymind, zoals een boeddhistische leraar uitlegt. Onze geest is een drukke, actieve, altijd aanwezige en dominante instantie die ons leven beheerst. Als je deze gaat bestrijden gaat die zich nog meer gedragen als een krijsende aap die zich nog nadrukkelijker laat gelden.
Is daar iets tegen te doen? Misschien dat bepaalde meditatietechnieken helpen om het rustiger te laten worden in ons hoofd. Maar dat zal lastig zijn. De aard van onze geest is dat die wil denken en piekeren. De oplossing zullen we dus ergens anders moeten zoeken. Dat is ook het advies van Albert Einstein. Hij zei ooit al dat we een probleem niet kunnen oplossen op het niveau waarop het zich manifesteert maar dat we het op een ander, dieper, niveau moeten oplossen.
Wat is dan dat diepere niveau? Dat is dus niet ons hoofd, maar ons lichaam. Dat vormt een mooi aanknopingspunt en is het niveau waarop je het probleem aanpakt. Je kunt denken aan hartcoherentieademhaling: een kalme en subtiele ademhaling via de neus waarbij de inademing (ongeveer) even lang is als de uitademing. Deze zorgt voor ontspanning en daarmee komen hart én hoofd tot rust. Dit is slechts één voorbeeld. Eigenlijk zijn alle denkbare rustige lichamelijke interventies en bewegingen manieren om rust te vinden en de immer drukke geest te kalmeren.
Aankomende retraites: klik hier voor de aankomende retraites