Nederland bekleedt de vijfde plek op de wereldwijde ranglijst van gelukkigste landen, een plekje hoger dan vorig jaar. Ons land heeft nog nooit zo hoog gestaan. Voor het samenstellen van de lijst wordt gekeken naar de verdeling van de welvaart, de sociale verbondenheid van de burgers, de levensverwachting en de keuzevrijheid. Kennelijk zijn we in ons land erg gelukkig.
Met gefronste wenkbrauwen heb ik dit bericht afgelopen week gelezen. Zelf zou ik niet zeggen dat de mensen in ons land zo gelukkig zijn, als de ranglijst doet vermoeden. Mijn ervaring is bepaald anders, ook al hou ik er rekening mee dat ik beroepshalve een iets ander beeld heb. In de retraites die ik geef en in mijn praktijk voor healing en coaching komen veel mensen die twijfelen aan hun geluk of ronduit ongelukkig zijn. Zij worstelen met hun partner, ouders of kinderen of strijden met hun gezondheid, werk, familie of geld. Zij zijn niet gelukkig, het verlangen is er wel.
Hun vaak rusteloze zoektocht naar geluk zorgt voor druk. De lat ligt hoog en geluk komt bepaald niet dichterbij. Nee, het tegenovergestelde gebeurt: het leven gaat nog meer drukken. Het geluksonderzoek bevestigt een bepaalde norm: je moet gelukkig zijn. Die norm zorgt voor druk. Kunnen we die druk weghalen? In het periodieke onderzoek naar wereldwijd geluk zie je een schaduwkant opdoemen bij de landen die hoog scoren: relatief veel mensen zijn daar depressief, hebben een burn-out en ervaren stress.
In het onderzoek naar geluk zie je een schaduwkant opdoemen bij de landen die hoog scoren: relatief veel mensen zijn daar depressief, hebben een burn-out en ervaren stress.
Dat kan door te accepteren wat er is, vooral ook ons als we ons ongelukkig voelen. Accepteren is de aanvaarding van alles wat er is, zo sluiten we de dualiteit van het leven in onze armen. Wie zijn passie en vreugde wél omarmt en zijn angst en pijn niet, handelt tegen de aard van het leven en heeft geen toegang tot de volle hoogte, breedte en diepte ervan. Het leven kent immers strijdtonelen én liefdestonelen, misschien is het eerlijk en reëel beide te accepteren. In plaats van te vechten tegen je angst, je depressie en je eenzaamheid kun je ze maar beter accepteren. Dat haalt de druk van de ketel en maakt je leven zachter en meer ontspannen, ook al lijkt dat een paradox.
Misschien kunnen we de rusteloze en nooit bevredigende zoektocht naar geluk beter vervangen door de oefening jezelf te leren omarmen.
Abonneer je gratis op de maandagochtend column (via de rechterbalk) en ontvang elke maandagmiddag het blog van die ochtend.
