‘Ik ben niet goed genoeg. Ik ben niet succesvol. Ik moet nog zoveel. Die gedachten beheersen mij zo vaak. Gelukkig is het nu, aan het einde van de retraite, rustiger.’ Met deze terugblik laat Monique weten dat haar innerlijke criticus tot rust is gekomen. Dat is een mooi resultaat.
De innerlijke criticus is het stemmetje vanbinnen dat jou commandeert en zegt wat je allemaal nog moet doen. Een dwingende stem die commentaar levert op alles wat je doet en jou bekritiseert. Hij kan ongehinderd zijn gang gaan, heeft vrij baan. Het is immers de aard van onze geest druk te zijn en negatief commentaar te leveren. Daar komt bij dat de criticus in ons een vruchtbare voedingsbodem heeft. Dat is het negatieve zelfbeeld dat we hebben. Het besef dat we dom, slap, laf, middelmatig of een loser zijn. Dit, niet opgeloste, negatieve zelfbeeld is er de oorzaak van dat je je niet goed genoeg voelt en niet de moeite waard. En deze zelfontkenning is sterker dan het intuïtieve besef dat je dingen best goed kunt en dus niet waardeloos bent en eigenlijk een prachtige man of vrouw. Dat positieve beeld krijgt doorgaans te weinig kans.
Je kunt je innerlijke criticus negeren, afwijzen of bevechten. Dat zal allemaal niet lukken. Hij is beresterk, het is immers de aard van onze geest kritiek te spuien. Wat wel werkt? Bewustwording. Zie hoe het mechanisme werkt. Herken de aard van de geest om altijd maar te denken en commentaar te leveren, altijd maar van alles te moeten. Erken je innerlijke criticus, maak hem tot partner en sluit vrede met hem: ‘jij bent oké, jij mag er zijn.’
‘Jij mag er zijn’, is een affirmatie die vooral voor jezelf geldt en een elixer tegen je negatieve zelfbeeld. Misschien wacht je totdat een ander zegt dat je goed of lief bent. Maar misschien is er wel niemand die jou komt knuffelen. En dan raak je gefrustreerd. Er resteert dan nog één optie: geef jezelf die knuffel. Omarm jezelf. Volg de weg van het hart en wordt mild. Laat liefde toe, vooral voor jezelf. Dat is beslist geen egoïsme. Als je van jezelf houdt, stroomt liefde en kun je die met anderen delen: je opent het hart van anderen, als je je eigen hart opent.
Voor Monique is de retraiteweek een goede oefenschool gebleken om de innerlijke stem tot rust te brengen. In een korte periode kon een hinderlijk patroon worden getransformeerd. Soms is het leven verrassend simpel. En nog helend ook.
Eerstvolgende aankomende retraite is Thuiskomen bij jezelf (weekendretraite) van 13-15 april in klooster Steyl als een mogelijkheid om je innerlijke criticus tot zwijgen te brengen.
