Of ik de factuur van de gekochte lamp alsnog snel wil voldoen omdat ik die nog niet betaald zou hebben. Mijn primaire reactie vindt plaats vanuit een verdedigende vechtmodus: ‘Maar de lamp is toch al betaald,’ zeg ik verontwaardigd.’ Pas daarna kan ik weer glimlachen, waarmee ik het strijdtoneeltje relativeer. Dit voorval deed mij denken aan mijn kennis die zich boos maakt. Hij was naar een nieuwe woning verhuisd. Wel moest er het één en ander worden opgeknapt. De woningbouwvereniging had beloofd voor een nieuwe keukenvloer en een nieuwe douchewand te zorgen. Toen bleek dat de ventilatie niet naar behoren werkte en het leggen van de keukenvloer wilde maar niet lukken. Genoeg om je over op te winden en met de woningbouwvereniging een robbertje verbaal te vechten. Mijn kennis was verzeild geraakt in een strijdtoneel en had zijn strijdbijl opgegraven, klaar om te worden gebruikt.
Strijdtonelen hebben we allemaal. Het zal niet moeilijk zijn iets te bedenken voor wat er voor jou nu speelt. Of dat nu de rekening is die wél of niet is betaald, de gebreken aan een woning die verholpen moeten worden of iets anders. Strijdtonelen zijn inherent aan het leven. Die bieden ook weer de kans om op te komen voor onszelf als we worden vernederd of verdrukt. Soms moeten we vechten voor vrede. Voor rechtvaardigheid. Niemand hoeft over zich heen te laten lopen zoals mijn kennis. Goed dat hij voor zichzelf opkomt en hulp zoekt bij een klachtencommissie, een rechtsbijstandsverzekering of zelfs een advocaat.
Vechten voor rechtvaardigheid is vaak een aanslag op je hart.
Maar er is ook een andere dimensie. Vechten voor rechtvaardigheid, op je strepen gaan staan, ruziemaken is vaak een aanslag op je hart. Dat kan zomaar verharden. Strijden is lijden. Ook al ben je strijdbaar, er is minstens ook een andere kant van deze medaille. Dat is de zorg voor je zachte hart, ook wel compassie genoemd. Die mag niet worden vergeten. Observeer je strijd met liefdevolle aandacht. Zo neem je afstand en raak je niet verstrikt in je verhaal. Trek je – minstens zo nu en dan – terug uit de strijd, creëer afstand en wordt waarnemer, zoals de gezaghebbende boeddhistische leraar Jack Kornfield adviseert. Als je uit je strijdtoneel stapt, kan je hart zacht worden, wat het goed kan gebruiken. Om in indianentaal te blijven spreken: begraaf je strijdbijl en rook de spreekwoordelijke vredespijp.
De maandagochtendcolumn Aandacht van vorige week 3 oktober is door een technische storing niet verzonden aan de abonnees. Als deze nu niet wordt meegezonden, is die alsnog te lezen op Aandacht (bezinnen.com)