Toen aan het einde van vorig jaar duidelijk werd dat er vaccins beschikbaar zouden komen, zag je twee groepen ontstaan: voorstanders en tegenstanders. Die tweespalt wordt inmiddels steeds duidelijker. Het demissionaire kabinet plaveit de weg naar een samenleving waarin je alleen kunt participeren als je genezen bent van corona of gevaccineerd. In het ontslag van demissionair staatssecretaris Mona Keijzer eind september speelde mee dat zij de vinger op de zere plek legde en in haar afscheidsbrief stelde dat ‘het langzaam overgaan naar een situatie waarin je alleen nog maar ergens naar binnen mag met vaccinatie- of herstelbewijs (2G-systeem) onnodig en niet proportioneel is.’ Want, waar kun je nog naar toe? De sportschool, de bioscoop en de horeca worden verboden terrein voor ongevaccineerden en mensen die niet telkens een nieuwe boosterprik willen halen.
De groeiende tweespalt vind je overal: in gezinnen, in vriendengroepen en binnen verenigingen. En ze is ook te vinden tussen groepen burgers die andere groepen op hun QR-code moeten controleren. We zijn afgegleden naar een dystopie. En de druk en de daarmee gepaard gaande stress om je te laten vaccineren wordt groter. Straks komt er nog een digitaal paspoort waarmee mensen, die zich niet twee keer per jaar additioneel laten vaccineren via een boosterprik, de toegang tot terreinen van de samenleving wordt ontzegd. Er zijn steeds meer signalen dat vaccineren de norm wordt. Naast de tweedeling rijk tegenover arm kan er een nieuwe aan worden toegevoegd; de niet gevaccineerden worden de paria’s van onze samenleving.
Een crisis is niet louter negatief, ze bevat ook een kans
De coronacrisis is een gezondheidscrisis, maar wordt steeds meer een crisis die mensen uit elkaar drijft. Kunnen we deze crisis ook positief duiden en biedt die kansen? Het Chinese woord voor crisis bestaat uit twee karakters. Het eerste betekent gevaar en het tweede kans. Een crisis is niet louter negatief, ze bevat ook een kans. Misschien is de uitnodiging wel om in verbinding te blijven met elkaar. Een uitdaging om de dualiteit van het leven te overstijgen. Achter liefde en angst, goed en kwaad, gevaccineerd of niet gevaccineerd, zijn we immers één en heel. Yin en yang zijn geen tegenpolen: ze horen bij elkaar en verwijzen naar eenheid en heelheid. Door de verdeeldheid en de tweespalt te blijven beklemtonen, te cultiveren en te versterken, blijven we verstrikt in de polariteit, terwijl het juist een uitdaging is uit onze loopgraven – zonder geweer – tevoorschijn te komen en ons met elkaar te verbinden in onze samenleving. Een samenleving is er immers om samen in te leven. In vrede graag.
