Ik heb altijd gedacht dat monniken in kloosters leven, totdat ik Pouwel Woldendorp ontmoette. Hij noemt zich thuismonnik. Een vraaggesprek met hem.
Wie ben je en hoe verliep je zoektocht naar kloosterspiritualiteit?
‘Ik ben in 1958 geboren in Groningen en groeide op in een niet-religieus gezin. Tijdens mijn studie Nederlands kwam ik via mijn afstudeeropdracht over een Middelnederlandse ridderroman in contact met religie. Daar begon mijn persoonlijke zoektocht en sinds mijn eerste bezoek aan een klooster in 1995 ging ik me verdiepen in de betekenis van het christendom voor mijzelf. Ik bezocht inmiddels veel kloosters en kloosterspiritualiteit is voor mij een belangrijke bron van inspiratie. Ik voel me sterk verbonden met het christendom en voel me ook weer vrij mijn eigen visie op geloof te ontwikkelen. Langzamerhand ben ik gegroeid naar doop en opname in de katholieke kerk: een beweging die volkomen tegengesteld is aan de huidige tijdgeest. De huidige kerkleiding geeft in mijn ogen helaas regelmatig alle aanleiding om de kerk de rug toe te keren, maar toch heb ik de stap gezet en ben ik op 19 april 2014 gedoopt in de kapel van het Dominicanenklooster in Huissen.’
Wat raakt je in de kloosterspiritualiteit?
‘Ik nam vaker deel aan getijdendagen, dat zijn dagen die verstillend worden doorgebracht en waarop het ritme van het getijdengebed, de acht gebedsmomenten van benedictijnse kloosters, wordt gevolgd. Ik vroeg mij af, waarom die dagen mij telkens weer zo raakten. Het innerlijke antwoord luidde dat ik in wezen een monnik ben. Dat besef schokte mij nogal, want ik kreeg daarbij direct allerlei beelden over intreden in een klooster en afscheid moeten nemen van mijn partner en familie. Iemand zei toen tegen mij dat het er misschien niet om gaat dat ik moet intreden, maar eerder uit moet zoeken wat monnik-zijn voor mij persoonlijk betekent, los van de vorm die het nu heeft in kloosters. Dat antwoord gaf me rust. Ik kwam erachter dat ik geen kloosterroeping voelde: ik heb relaties en werk die mij dierbaar zijn, maar ik heb ook behoefte aan stilte en alleen-zijn. En daarvoor krijg ik gelukkig thuis alle ruimte.’
Hoe geef jij je bestaan als thuismonnik vorm?
‘Ik ben nagegaan hoe de kloostertraditie mij kan inspireren bij de invulling van mijn leven en werken. Ik ben uitgekomen op een voor mij werkbaar geheel van vier momenten, waarop ik mij terugtrek uit de activiteit en tot verstilling kom. Zo’n heel eigen vorm is ook de enige manier om een goed ritme van bezinning en actie in je leven aan te brengen en ook vol te houden. Net als in kloosters bid ik bij drie van de vier momenten enkele psalmen. Dat wil zeggen dat ik ze hardop lees en mij al lezend verbind met God. Als ik voor mijn werk als adviseur onderwijslogistiek bij een opdrachtgever ben, dan vind ik het moeilijk dat werk met het bestaan als thuismonnik te combineren. Meestal komt het erop neer, dat ik ’s morgens voordat ik aan het werk, ga de lauden bid en dat ik ’s avonds probeer om de dag af te sluiten met de completen. Maar soms ben ik dan zo moe, dat ik ook dat laatste gebedsmoment laat vallen. Maar de lauden houd ik wel vast. Het is een mooie manier om de dag te beginnen, waarin ik mij dankbaar kan voelen voor een nieuwe (werk)dag. Als ik een thuiswerkdag heb, dan ga ik juist nog wel eens een stap verder dan de vier momenten: dan richt ik mijn dag zo benedictijns mogelijk in met een lauden, terts, sext, noon en vespers. Naast dit dagritme, houd ik ook met enige regelmaat thuis een stiltedag. Ik ben dan vierentwintig uur stil en hou me aan de acht momenten van gebed in de traditie van Benedictus.’
Een monnik richt zich op God. Zijn er ook andere bronnen die jou inspireren?
‘In het voorjaar van 2015 verscheen het boek Anders leven van Thomas Quartier. Zijn boek is een diepgravende zoektocht naar het wezen van de monastieke spiritualiteit. Het is een heel persoonlijk boek waarin hij voortdurend laat zien hoe deze oude levensvorm mensen binnen en buiten de kloostermuren wakker kan schudden om anders te leven. Mij inspireert het boek om met nieuwe ogen naar de vormgeving van mijn leven als thuismonnik te kijken. Quartier laat mij zien dat een monnik een leerling is van het leven. Als uiteindelijk richtpunt heeft hij God, maar hij richt zich vooral ook op het goede, het ware en het schone. De monastieke praktijken, zoals het getijdengebed, stilte, lezen, waken en vasten ondersteunen allemaal op hun eigen wijze deze vorming tot monnik. Recent heb ik ook ontdekt dat het voor mij belangrijk is bezieling te brengen in alles wat ik doe, en ook dat is een nadere en waardevolle invulling van de thuismonnik.’
Klik hier als je meer wilt lezen over Thuismonnik Pouwel Woldendorp
RT @tonroumen: Wat doe je als je je een monnik voelt en niet in een klooster leven wil? Pouwel Woldendorp @pwmor vond een oplossing https:/…
RT @tonroumen: Wat doe je als je je een monnik voelt en niet in een klooster leven wil? Pouwel Woldendorp @pwmor vond een oplossing https:/…
‘Vanbinnen ben ik een monnik’ – https://t.co/xwT6F7xXQE