Verlicht

Kan er meer licht komen in je leven, kun je verlicht worden? In deze donkere tijd van het jaar is licht bepaald een actueel thema. Sinds gisteren branden alle vier de kaarsen op de adventskrans; dat is een hoopvolle symboliek en advent is ook weer de opmaat naar het Kerstfeest, een lichtfeest bij uitstek. Maar wat is verlichting?

Eerst maar even wat verlichting niet is. Het betekent niet dat je geen problemen meer ervaart of er voorgoed van verlost bent en in een hemelse staat van geluk en vrede leeft. Verlichting gaat wél over het loslaten van al je ideeën en alle conditioneringen. Verlichting houdt een gedeprogrammeerde staat van zijn in, waarin er niets meer van je ego over is. Het verlichtingspad volgen lijkt een fikse klus zo vlak voor Kerstmis omdat er vast nog veel duisternis om aandacht, transformatie en bevrijding vraagt.

In je leven zijn er al heel wat programmeringen aangebracht. Net als een computer ben je geprogrammeerd en zit je ziel er vol mee. Die kun je beslist niet zomaar wegklikken. De degelijkheid van de opvoedingsdressuur mag immers niet worden onderschat. Hoe gaat die in zijn werk? Ouders hebben boodschappen voor hun kinderen en ze verwachten of eisen zelfs dat ze deze in hun gedrag integreren. Zo behoren kinderen te luisteren, hun best te doen, door te zetten, niet te falen en zo min mogelijk fouten te maken. Ook worden ze geacht klaar te staan voor de ander, een goede studie te volgen en een beroep te kiezen waarmee veel geld kan worden verdiend. En ze mogen pas ontspannen of genieten nadat ze iets nuttigs of zinnigs hebben gedaan. De vorming van je ego gebeurt dus via geboden en verboden, die zijn niet exclusief voorbehouden aan de bijbel, maar zijn in ieder gezin op een unieke manier aanwezig. Je zult hard werken, doorzetten, stinkend je best doen, voldoen aan de verwachtingen van anderen en de hoogste opleiding volgen, zijn voorbeelden van geboden die tot de opvoedingscanon behoren. En tot de verboden worden gerekend: je mag niet voelen, je emoties niet uiten, niet lui zijn, pas genieten als je dat verdiend hebt na hard werken, niet creatief zijn en niet je eigen weg gaan.

En natuurlijk heeft deze overdracht van waarden een bepaalde functie. Het is beslist nuttig te leren dat je bij een rood verkeerslicht moet stoppen of je handen niet te dicht bij het vuur van de open haard te houden, omdat je die dan verbrand. Maar het kan gaan wringen. De parentale geboden en verboden vormen jou, of beter gezegd vervormen jou. En die vervorming wordt nog sterker beleefd als je onveiligheid thuis hebt ervaren in je vroegste jeugd. Je krijgt het idee dat je moet doen wat van jou verwacht wordt en dat al die boodschappen jou in een keurslijf persen en je zo in het gareel houden. En vanbinnen zou je misschien iets anders willen. Misschien wil je een creatieve opleiding volgen, maar je ouders zeggen dat je als kunstenaar geen geld kunt verdienen. Meer algemeen is er het besef dat er een ander leven mogelijk is, maar de boodschappen die je daarvoor nodig hebt, krijg je niet te horen. En dat kan je aanzetten tot een spirituele zoektocht naar jezelf. Je wordt je ervan bewust dat jij een ander iemand bent en dat je socialisatie geen antwoord is dat je helpt vanuit je diepste wezen te leven omdat jouw persoonlijke waarden contrasteren met wat je is aangeleerd en wat de samenleving van je verwacht. Misschien wil je wel eenvoudig leven, meer ruimte maken voor je creativiteit, vaker ontspannen, niet meer aan bepaalde verplichtingen voldoen en natuurlijk leven.

Je opvoeding en socialisatie houden kennelijk je verlichte staat tegen omdat er nog allerlei computerprogramma ’s in je ziel actief zijn. Die kun je blijkbaar niet zomaar wegklikken. Of toch wel? Eigenlijk is wegklikken niets anders dan aanvaarden – liefdevol aanvaarden – van alles wat er is, dus ook al je gepieker en getob. Wegklikken is ook: voelen wat het leven met je deed en doet. Wegklikken is tenslotte ook: je ervan bewust te zijn dat er andere ideeën zijn die je helpen uit je patroon te stappen en je helpen op jouw unieke manier te gaan leven.

Wegklikken is vooral: wakker worden uit je winterslaap en het aanklikken van de lichtschakelaar in je ziel. Dan wordt het Lichtkind in jou geboren en krijgt je verlichte staat alle ruimte. Je bent dan geen ander of beter mens, maar je menslievendheid krijgt alle ruimte en je bent voortaan aandachtig aanwezig, creatief, liefdevol, vreugdevol en compassievol.

Ik wens iedereen een verlicht Kerstfeest!