Op de Duitse snelwegen mag je 130 kilometer rijden. Dat is een adviessnelheid, niet eens de maximum snelheid. Ideaal nu we naar onze vakantiebestemming in Oostenrijk reizen en flink vaart kunnen maken als we door Duitsland rijden. Het idee dat je 130 of harder kunt rijden is echter een illusie. Illusies zijn het gevolg van beelden over de werkelijkheid. Die kloppen of kloppen niet. Vaker kloppen ze niet. Ik heb jarenlang een bepaald beeld gehad van de Duitse autosnelwegen. Ik meende dat je overal 130 kon rijden, of nog harder. Maar dit beeld blijkt niet te kloppen. De realiteit is dat er continue gewerkt wordt aan de Duitse snelwegen – wir bauen für Sie, staat er op grote borden langs de autosnelweg. Het verkeer stagneert, zeker in vakantieperiodes. De ervaring is dus anders dan het beeld dat ik had.
Het beeld dat alles altijd maar sneller moet zorgt voor druk, hitst ons op, is ongezond en niet natuurlijk.
Wat ook een illusie is, is het beeld dat alles altijd sneller moet. Dat zorgt bepaald voor druk, hitst ons op, is ongezond, niet natuurlijk. De natuur is traag, groei is traag. Een schildpad is traag en kan daardoor lang leven. Maar onze maatschappij is gebouwd op het tegenovergestelde, daar telt snelheid. ‘Ik kan dit nog wel even snel doen’, is bepaald een mantra geworden. Niemand wil vertragen, maar traagheid geeft ons wel het noodzakelijke aarde-element. Dat is ook weer nodig om vanuit de rust succesvol stappen te zetten en ons verder te ontwikkelen.
Het verwerven van kennis en het leren van wat waardevol is, vergt vooral rust, geduld en herhaling. Het succesvol leren van een taal, het leren spelen van een muziekinstrument of leren zwemmen veronderstellen leerprocessen die veel tijd, oefening en herhaling vergen. Dat kan niet in sneltreinvaart.
Willen leer- en ontwikkelingsprocessen succesvol zijn, dan vragen ze om vertraging en herhaling. Dat is heel iets anders dan een voortjakkerende auto op de snelweg. Waarom moeten we voortjakkeren? De vakantie is immers begonnen en vraagt om vertraging. Kennelijk maant de auto tot spoed, maar de ziel reist toch echt te voet, zeker in de vakantietijd.
