Hoe word ik gelukkig? Hoe kan ik me bevrijden van angst, negativiteit en depressiviteit? Hoe vergeef ik mezelf en de ander? Dit zijn indringende levensvragen, maar wat is de zin om ze te stellen? Als we bereid zijn na te denken over deze levensvragen hebben we minder kans op depressie en angst en zijn we bovendien beter in staat met onze emoties om te gaan. Dat is de opmerkelijke conclusie van een onderzoek uitgevoerd aan de Case Western Reserve Universiteit in Ohio. Meer dan 300 mensen gaven aan hoe ze hun leven de afgelopen tijd hadden ervaren en de onderzoekers ontdekten dat mensen emotioneel gezonder zijn als ze indringende levensvragen stellen en lastige antwoorden accepteren. Mensen die zich daarentegen niet met grote levensvragen bezighouden, maken perioden van depressie en angst door. Kennelijk blokkeert het negeren van levensvragen je persoonlijke ontwikkeling of werkt zelfs destructief.
Mensen die gewend zijn existentiële vragen te stellen, staan open en nieuwsgierig in het leven. Die openheid houdt in dat je niet wegloopt voor wat moeilijk is en wijst erop dat je niet alles in de hand wil houden of controleren. Nee, het toelaten van levensvragen betekent dat je het leven toelaat zoals het is, dus inclusief de tragiek, ongerijmdheden en twijfels. Wie open staat voor vragen, staat open voor het leven. En ondanks het feit dat er misschien (nog) geen antwoord is durf je die onzekerheid toe te laten. Je durft het leven te omarmen, met alle zekerheden en onzekerheden. Je durft het leven in zijn hoogte, breedte en diepte toe te laten en existentiële vragen helpen je horizon te verbreden. Vragen kun je ook weer voeden door ze vaker te herhalen, in jezelf te laten klinken, met anderen te bespreken, en erover te mediteren. Dat is heilzaam.
In onze common sense opvatting is het stellen van grote levensvragen een privilege van filosofen. Maar huist in ieder van ons niet een filosoof die zich verwondert of verbijstert? Want dat is drive om levensvragen te stellen: de nieuwsgierigheid naar het avontuur van het leven. Misschien nog wel meer dan een filosoof zijn we een levenskunstenaar die gericht is op persoonlijke ontwikkeling en het stellen van levensvragen als een vruchtbaar middel ziet voor de eigen persoonlijke ontwikkeling.