Misschien kom je met Kerstmis aan een tafel te zitten met je familie, vrienden of collega’s. Sowieso biedt de kerstonderbreking de gelegenheid wat vaker gezellig en informeel aan tafel te zitten. Het bekende beeld dat daar voor mij bij hoort is de keukentafel. Waarom juist dat beeld? Omdat het verwijst naar ongedwongen samenzijn, je niet beter hoeven voelen dan een ander. Iedereen is er gelijk en niemand hoeft het hoogste woord te hebben.
De keukentafel staat haaks op de formele tafel of vergadertafel. Daar is vaak spanning, druk en is klatergoud en kitsch te vinden. Aan die tafel worden mensen in hun ego bevestigd, en gaat het erover hoe goed of hoe machtig iemand is, of hoe fantastisch de vakantie wel niet was. Aan de informele tafel hoeft dat allemaal niet. Er is geen ego en je bent authentiek, dat wil zeggen je bent jezelf. Wat wil je nog meer?
Die natuurlijke en ontspannen habitus maakt het mogelijk vanuit je hart Kerstmis te vieren. Aan de keukentafel kunnen we verblijven met ons geopende hart. We zijn ontspannen, ongedwongen, vriendelijk, mild en verbindend. Dit wellicht utopische beeld betekent dat er geen spanningen en conflicten tussen mensen zijn en je met elkaar kunt lachen of respect hebben en sympathie voor elkaar kunt opbrengen.
En na Kerstmis kunnen we elkaar gewoon periodiek ontmoeten aan de keukentafel. We zouden trouwens alles aan die tafel kunnen doen, net zoals de Fransen in de zomer, buiten, aan een lange tafel met elkaar de maaltijd gebruiken en elkaar ontmoeten om ervaringen uit te wisselen, te eten, te brainstormen, plannen te smeden, kinderen op te voeden en te lachen.
Aankomende retraites: klik hier voor de aankomende retraites