Mijn huisgenoten en ik hadden de luxe nog even niet aan de slag te hoeven en verheugden ons om aan het einde van het zomerseizoen een weekje te gaan kamperen in ons land. Nog even wat rust en ruimte. De rust duurde nog geen twee dagen. Op het aangrenzende veld bleek een introductiekamp te zijn gestart. Een prachtige manier om je studie te beginnen. Er was harde muziek en pas in de kleine uurtjes werd het stil. Hun programma stond haaks op wat wij zochten: rust. Wat kun je doen? Je geld terugvragen? Een rustige plek elders zoeken of accepteren wat er is?
Het antwoord heeft ermee te maken hoe je met teleurstellingen omgaat. Teleurstellingen ontstaan vaak als verwachtingen hoog gespannen zijn. Maar onze ervaring is beslist klein bier vergeleken met wat vluchtelingen in Ter Apel meemaken. Zij hebben te maken met erbarmelijke hygiënische omstandigheden en moeten op stoelen in de buitenlucht slapen. Zij zijn gevlucht en hopen op een nieuwe, betere toekomst, maar die noemt niet zomaar opeens op.
Ach, eigenlijk komt het zo vaak voor dat verwachtingen niet uitkomen, dat je leven anders loopt, bijvoorbeeld als energieprijzen opeens de pan uitrijzen en je die niet kunt betalen, als je voor een studie wordt uitgeloot of als je uit je land moet vluchten.
Ontvankelijkheid en actie zijn twee complementaire dimensies van het leven.
Wat kun je doen als het leven anders loopt? Je kunt accepteren wat er op je pad komt. Dat is een existentiële grondhouding. Maar dat weerhoudt niemand ervan ook op te staan tegen onrecht, als dat aan de orde is. Stel je voor dat de ouders die slachtoffer zijn van het toeslagenschandaal niet protesteren of niet in actie komen. In het leven is er ruimte voor een houding van ontvankelijkheid, maar ook voor actie.
Ontvankelijkheid en actie zijn twee complementaire dimensies van het leven. In onze teleurstellende kampeerervaring hebben we gezegd: ‘Dit is wat we nu ontmoeten en op ons pad komt.’ Hier moeten we het mee doen. Dat is de existentiële kant. Maar het gaat ook over rechtvaardig, over actie. De slachtoffers van de toeslagenaffaire staan op. Voor vluchtelingen die geen of gebrekkig Engels spreken, laat staan Nederlands, en vaak ziek en verzwakt zijn, is dat beslist lastiger.
Ja, voor ons was het gemakkelijker. We hebben twee nachten elders geslapen en de campingeigenaar om een financiële compensatie gevraagd. En gekregen.
