Ik ben op station Amsterdam Zuid en neem de trein terug naar huis. Vandaag heb ik een retraitedag gegeven in stadsklooster La Verna in de hoofdstad. Wat een drukte op dit station, in de spits. Wat een contrast met de dag, waarin meditatie en reflectie voor verstilling zorgden.
Op mijn trein moet ik nog even wachten. Op mijn dooie akkertje loop ik naar het perron en neem de tijd om rond te kijken. Beeldschermen geven aan waar welke trein vertrekt en hoe laat. Of een trein vertraagd is, wordt ook aangegeven. Borden en beeldschermen wijzen de weg van de trein naar de metro of omgekeerd. Elektronische poortjes gaan alleen open als je een kaartje hebt waar de elektronica op reageert. Alles draait om techniek, om elektronica, om automaten. Ja, het is allemaal goed geregeld en georganiseerd. De robot en de automaat regeren. Maar toch…
Er loopt nogal wat stations personeel rond, ze dragen gele hesjes en zijn uitgerust met een portofoon. Wat hun functie is, heb ik op internet opgezocht. Deze medewerkers hebben crowd control als doel. ‘Bij drukte op het perron kunnen zij reizigers verzoeken zich te verspreiden,’ lees ik. Dat kan de techniek dan weer niet en komt de mens in beeld.
De techniek werkt, maar soms ook niet. Dan moeten er mensen aan te pas komen
In de praktijk hebben de gele hesjes ook nog een andere taak. Een man vraagt in het Engels de weg en wordt vriendelijk geholpen. Een Duitssprekende vrouw scant haar kaartje, maar het poortje waar ze door moet, blijft gesloten. Door een man in zo’n geel hesje wordt ze geholpen. Het poortje gaat open, ze kan erdoor. Behulpzame mensen die gele hesjes.
De techniek werkt, maar soms ook niet. Dan moeten er mensen aan te pas komen. Sowieso als mensen de weg vragen – wat nog al eens wil gebeuren op een groot station – is het fijn als er iemand is die je aan kunt spreken. Vandaag ben ik trouwens extra gevoelig voor aardige mensen. Tijdens de retraitedag ging het over liefdevolle vriendelijkheid – over de kwaliteiten van het hart. Computers en automaten hebben geen hart, ze zijn wel nuttig en praktisch. Tja, technisch is er veel mogelijk. Maar techniek kan falen. Goed dat er dan mensen zijn, waar we op terug kunnen vallen. En fijn als ze ook nog vriendelijk zijn. Vriendelijkheid kun je oefenen in een retraite, maar je kunt het ook in het dagelijks leven op een druk station tegenkomen.
