‘Met deze tropische temperaturen, kun je beter niet te lang in de keuken staan en warme gerechten bereiden.’ Dat verstandige advies kreeg ik en besloot het te volgen. Een maaltijdsalade zou goed kunnen. Die is in een handomdraai gefikst, zo lijkt het. Maar voor het maken van een salade niçoise moet je toch wel wat voorbereidingen treffen, zoals het kleinsnijden van groenten, het maken van een dressing en het koken van aardappels en eieren, wat warmte genereert, terwijl dat nou juist vermeden zou moeten worden. Omdat de salade koud wordt geserveerd, kreeg ik de ingeving er nog een simpele macaronischotel bij te doen. Ook met hitte moet je goed eten. De bereiding ging wel langer duren omdat ik mijn creatieve en enthousiaste drive niet kon negeren en ik gaandeweg mijn aanvankelijke voornemen vergat om niet te lang in de keuken te staan. Zo stond ik langer in de keuken dan ik me had voorgenomen, maar ik vond het niet erg.
In plaats van ideeën te gebruiken om de werkelijkheid te plooien, kun je nagaan wat de werkelijkheid van jou vraagt en daar naar luisteren.
Zo bleek maar weer: tussen plan en praktijk schuilt een groot gat. De realiteit is anders dan je intentie. Dat heeft ermee te maken dat we veel waarde hechten aan mentale formaties: de kracht van het denken, die zelfs dwingend en tiranniek kan worden. We gebruiken onze denkbeelden om onze werkelijkheid te modelleren. Zo is het. Zo moet het. In plaats van ideeën te gebruiken om de werkelijkheid te plooien, kun je nagaan wat de werkelijkheid van jou vraagt en daar naar luisteren. Wat vraagt de realiteit van mij? Je kunt de dynamiek dus omdraaien. En vooropgezette ideeën en plannen zijn oké. Het is een oriëntatie waar je soepel en speels mee kan omgaan, geen dwingend keurslijf. Kijk wat de werkelijkheid jou nu te vertellen heeft en kijk hoe dat voelt. Is het beter om vast te houden aan het idee fixe met deze tropische hitte niet te lang in de keuken te staan of is het beter je mee te laten nemen door het verlangen een heerlijke maaltijd op tafel te krijgen?
Die tropische hitte duurt nu al een aantal dagen. Gisteren had ik er – net als zovelen – schoon genoeg van. En daar heb je het weer: zo’n dwingende mentale formatie. Maar het weer is niet te veranderen. Je kunt wel nagaan wat die werkelijkheid van jou vraagt en hoe je kunt leven met de hitte en die kunt dragen. Een hele uitdaging en een oefening in levenskunst.
