‘Hoe zal het nu verder gaan met mijn leven?’ Deze vraag stelde een cliënt aan me. De vraag kwam voort uit zijn onzekerheid over de toekomst omdat hij ernstig ziek is en niet weet wat zijn vooruitzicht is. De vraag is begrijpelijk. Je hoopt op een toekomst waarin je zinvol kunt leven. Stel je voor dat er geen perspectief is. Maar wat is perspectief? We vatten het doorgaans op als kloktijd en dan weet je niet of er toekomst is en wanneer je aardse leven eindigt. Dat geldt voor mensen die ernstig ziek, maar ook voor mensen die gezond zijn. Misschien duurt je leven nog dertig dagen, misschien nog dertig jaar. Je weet het niet.
Kunnen we het idee van perspectief als kloktijd loslaten en de nadruk leggen op een leven in dit moment? In het nu ligt immers alles besloten. Daarin is alles gebundeld. Kloosters zijn een goed voorbeeld waar men wil leven in het hier en nu. Natuurlijk, kloosterlingen zoeken God, maar hun motivatie is wereldser dan we denken: het is een oefening om in het nu te leven. Het klooster helpt daarbij door het natuurlijke ritme van de uren van de dag te volgen vanuit de motivatie dat dit moment kracht heeft.
Kunnen we het idee van perspectief als kloktijd loslaten en de nadruk leggen op een leven in dit moment?
Er is alleen maar het nu. Daar zit kracht, levenskracht. Dit moment heeft alles in zich. Alle vitaliteit en liefde is erin samengebald. Als je bezig bent met het onverwerkte verleden gaat daar veel energie in zitten en trekt dit je uit het nu – het laat je kracht weglekken. En als je bezig met de toekomst gaat daar energie in zitten en trekt dit je evenzeer uit het nu. Als je daarentegen in het nu leeft, kun je afstand doen van dat onverwerkte verleden en de onbekende toekomst en kun je genieten van dit moment en dat als een geschenk zien. Je hoeft niet te piekeren over de toekomst en evenmin hoef je bezig te zijn met het belaste verleden. Als je in het nu leeft, kun je rust vinden en die als een geschenk ervaren.
Mijn cliënt was stil na deze door mij ingebrachte opvatting over de kracht van het nu. Het zette hem aan het denken. Deze voor hem nieuwe visie kan hem niet genezen van zijn ziekte maar wel helen van een bepaalde kijk op het leven.
