Mijn stokoude tante woont sinds enige tijd in een verzorgingstehuis. Met lede ogen zien wij als familie aan dat de zorg onder de maat is. De instelling kampt met financiële problemen. Er is te weinig personeel, veel personeel loopt weg. Nieuw personeel is lastig te krijgen. Mijn tante en haar medebewoners krijgen te weinig aandacht. Ze voelt zich eenzaam en is niet gelukkig.
Ze heeft een grote familie en wordt regelmatig bezocht. Haar nicht Gerda duwt haar in haar rolstoel door het centrum van de stad en ze blijven staan op plekken die ze goed kent, vooral haar woonhuis waar ze is opgegroeid. Dit vindt ze fijn. Haar achternicht Dorien komt. Zij en haar man gaan ook met haar op pad in de rolstoel. Ze zoeken een gezellig terrasje op de markt en drinken er koffie. Opnieuw geniet ze van alle aandacht. Als haar nicht Ellen komt, wil ze aanvankelijk niet mee voor een uitje en een lunch. Ze zegt dat ze zich niet goed voelt en heeft nergens zin in heeft. Als ze ruim een halve dag later thuiskomt is ze dankbaar en tevreden. Telkens als er familiebezoek komt, veert ze op en als het bezoek weg is, valt ze terug in apathie. Goede aandacht heeft een positief effect op iedereen. Dat blijkt ook uit onderzoek.
Telkens als er familiebezoek komt, veert ze op en als het bezoek weg is, valt ze terug in apathie.
Bijna honderd jaar geleden werd in de Hawthorne-fabrieken van General Electric onderzocht of veranderingen in de arbeidsomstandigheden de arbeidsproductiviteit kon verbeteren. Er werd een onderzoeksgroep samengesteld van arbeiders bij wie de arbeidsomstandigheden werden gemanipuleerd: men veranderde van tijd tot tijd de intensiteit van het licht en de verwarming. Zoals in dit soort onderzoek gebruikelijk is, was er naast de experimentele groep een controlegroep, waar de arbeidsomstandigheden hetzelfde bleven. Zowel de experimentele groep als de controlegroep lieten een grotere output zien. De onderzoekers vonden dit merkwaardig. Wat bleek? De betrokken arbeiders uit beide onderzoeksgroepen hadden de gesprekken rond het onderzoek als motiverend ervaren. Ze kregen aandacht van anderen en deze leidde tot een stijgend outputpatroon. De vooruitgang in arbeidsproductiviteit bij de controlegroep kon immers niet worden verklaard door manipulaties met verwarming en licht, want die waren er niet. Het was de aandacht die de verbetering verklaarde. Kennelijk kan iedereen profiteren van het krijgen van goede aandacht: jongeren en ouderen, arbeiders én burgers. De bekende klassieke Griekse filosoof Aristoteles vatte het ooit al kernachtig samen: alles wat aandacht krijgt, groeit.
