Aanstaan, dat vond retraitedeelneemster Anne wel een pakkend woord. Een woord dat naar een werkelijkheid verwijst die ze maar al te goed kent. Ze weet dat ze veel en vaak aanstaat en wat vaker gebruik zou kunnen maken van de uitknop. Die hoopte ze tijdens deze stilteretraite in een klooster aan de Maas in Noord-Limburg op het spoor te komen. Zoals zoveel deelnemers besloot Anne in retraite te gaan voor rust en om het hectische leven voor een week de rug toe te keren. Het water staat haar aan de lippen en een burn-out ligt op de loer. Misschien dat de retraite haar kan helpen daaraan te ontsnappen. Dan zal ze voortaan wel uit een ander vaatje moeten gaan tappen, realiseert zij zich. Ze zal de uitknop moeten zien te vinden.
Wij mensen zijn net een smartphone die ’s avonds moet worden opgeladen anders kun je deze de volgende dag niet gebruiken. Zo is het ook gesteld met mensen, ook die moeten worden opgeladen met rust, inspiratie, slaap of nieuw elan. Een retraite kan zo’n functie vervullen. De meest radicale vorm van retraite is een meerdaagse stilteretraite. Het is de Mercedes onder de retraites.
Mensen zijn net een smartphone die ’s avonds moet worden opgeladen anders kan deze de volgende dag niet worden gebruikt.
Vorige week mocht ik er weer een leiden. Een van mijn inleidingen ging erover dat we veel aanstaan. Als je aanstaat ben je bezig, druk, gehaast, actief of je staat in de startblokken om in actie te komen. Maar we hebben als tegenwicht ook rust en ontspanning nodig om onze stress los te kunnen laten en lichaam en geest in balans te brengen. Je kunt niet altijd aanstaan. Echt ontspannen is gewoon even niets doen, lummelen, stilzitten, mediteren, genieten van de natuur of muziek.
Naarmate de retraite vordert, blijkt dat de deelnemers steeds gemakkelijker gaan ontspannen. Op vrije momenten wandelen ze in de kloostertuinen en langs de Maas. Daar gaan ze op een bankje zitten en kijken naar de voorbij varende boten en de overstekende veerpont of dromen weg in de najaarszon. Er is even niets anders nodig.
Anne is zich ervan bewust geworden dat ze vaak en veel aanstaat maar raakt deze retraiteweek vertrouwd met manieren om te ontspannen. Dat blijken voor haar sleutels te zijn. Hard werken, omgaan met druk en stress trotseren is haar dagelijkse vertrouwde kost. Nu komt daar de ervaring van lummelen, mediteren en nietsdoen naast te staan. Die simpele ervaring helpt haar de broodnodige balans te vinden tussen werk en vrije tijd, tussen in- en ontspanning.
