
‘Vanaf het begin van de pandemie voel ik me een gevangene. Mijn huis was mijn gevangenis waarin ik zat opgesloten. Ik vond dat deprimerend; mijn verlangen naar vrijheid was groot. Maar die leek verder weg dan ooit’. Dat vertelde een deelnemer tijdens de afgelopen retraite in een klooster in Steyl. Kennelijk heeft Corona veel invloed op ons gevoelsleven.
Toen Corona uitbrak, liet het zich aanvankelijk als een gezondheidscrisis zien. Mensen werden ziek, gingen dood. Daarna bleek dat corona ook een economisch probleem van jewelste veroorzaakte. En daar bleef het niet bij: ook ons welzijn kreeg een behoorlijke opdonder. Velen werden eenzaam, boos of gefrustreerd.
De wereld is anders geworden, de toekomst onzeker. We weten niet hoe lang deze situatie aanhoudt, waar we op af stevenen. De pandemie gaat gepaard met angst, stress, onzekerheid, onvrijheid. Soms zitten we gevangen in onze emoties. Dat kost veel energie en lost waarschijnlijk niets op. Door pijn te ontkennen, te bestrijden of te vermijden, creëer je juist pijn, met als gevolg dat je problemen alleen maar toenemen en je in de overlevingsstand blijft staan.
Als je accepteert dat je een slechte bui hebt, voel je je op de lange termijn juist beter.
Je ook gaan voelen wat er is. Je verdriet, je woede en onmacht. Emoties vormen immers zowat een derde van ons bestaan. Als je die ontkent, ontken je een belangrijk deel van jezelf. Door je negatieve emoties te voelen en aanvaarden zul je merken dat deze een positieve functie hebben. Als je accepteert dat je een slechte bui hebt, voel je je op de lange termijn juist beter. Dat is de conclusie van een onderzoek dat door de universiteit van Californië in Berkeley een paar jaar geleden is uitgevoerd. Mensen die een slechte bui niet accepteren, vertonen vaker symptomen van een stemmingsstoornis dan mensen die donkere gevoelens wel toelaten. En mensen die hun negatieve emoties wel accepteren, ervaren minder vaak negatieve emoties en voelen zich beter. Door ‘lastige’ emoties te accepteren lijkt het alsof deze onschadelijk worden gemaakt; alsof ze smelten als sneeuw voor de zon. Negatieve emoties accepteren betekent dat de lading eraf wordt gehaald waardoor ze minder invloed hebben, concluderen de onderzoekers.
De acceptatie van alles wat er is, ook de negatieve emoties is het begin van een transformatie. Ik geef mijn weerstand op, ik stap uit de strijd en laat een oud patroon los. De sleutel voor die verandering is acceptatie van je kwetsbaarheid, je strijd, je ongemak. Als die open en ontvankelijke houding wordt ingenomen, wordt de druk van het leven gehaald en ontstaat er ruimte voor verandering. Dat kan zeker in een tijd als het tegen zit: een crisis is geen gevangenis maar een kans om te veranderen en te vernieuwen.