De coronacrisis confronteert ons met de vraag naar waarheid. Zo zou vaccinatie dé oplossing zijn en ons bevrijden van het virus. Toch bleef het aantal besmettingen stijgen nadat een groot deel van de bevolking was gevaccineerd. En ook de werkzaamheid van het vaccin bleek snel af te nemen. Niet meer dan twee prikken zouden nodig zijn. Maar ook die waarheid verbleekte toen opeens een extra prik noodzakelijk was. En de coronapas zou helpen. Maar deze zorgde voor tweespalt en bovendien bleek dat je met zo’n pas toch corona kunt krijgen. Er zou geen directe en indirecte dwang komen om gevaccineerd te worden. We zouden niet aan vrijheid hoeven in te leveren, maar het gebeurde wel.
Naast de twijfel over het waarheidsgehalte van die boodschappen leidden ze tot verontwaardiging en boosheid. En ook tot polarisatie. Je bent vóór of tegen vaccinatie, vóór of tegen strenge maatregelen, vóór of tegen het sluiten van scholen. De coronacrisis als gezondheidscrisis en vrijheidscrisis is net zo goed een waarheidscrisis. We weten niet wat waar is. En ook een perspectiefcrisis trouwens – want er bestaat geen officieel geformuleerd doel, er is geen uitzicht.
De coronacrisis als gezondheidscrisis en vrijheidscrisis is net zo goed een waarheidscrisis
Als je gaat twijfelen over wat waar is, maakt dat je onzeker en misschien wel machteloos. Je kunt het aarde-element kwijtraken en de verbinding met jezelf verliezen. Dat maakt je wankel. Maar er is ook de uitdaging gegrond en rustig te blijven en verbonden te blijven met jezelf, je lichaam en je gevoelens. Dat is wat je zelf kunt doen. Alsof je een stevig anker nodig hebt om geen last te hoeven hebben van de hoge golven die over je heen spoelen of met twee voeten stevig op de grond te staan, als je vanuit het aarde-element denkt.
Terugblikkend op mijn najaarsretraites zie ik dat de deelnemers op zoek zijn naar een houding om dicht bij zichzelf te kunnen blijven en niet in paniek te raken. Een zoektocht ook naar vrede met zichzelf en anderen. Ik moest denken aan een citaat dat hoop biedt: ‘Als je ervaart dat het donker en zwaar is in je leven, ontdek je ergens wel een lichtje.’ Die gedachte past goed in de adventstijd die gisteren begonnen is.