De wereld nam afscheid van de oude paus en de nieuwe kwam vrij snel. Er was opvallend veel media-aandacht voor deze wisseling van de wacht. Waarom is er op dit moment zoveel belangstelling voor zo’n eeuwenoud kerkelijk instituut?
De paus is de baas van 1,5 miljard katholieken en de vorige paus Franciscus heeft een kleine draai gegeven aan het kerkelijke beleid door een menselijk gezicht te tonen. Maar kan een pauselijk pastoraal hart oproeien tegen een conservatieve stroom waar homohuwelijken niet worden ingezegend en vrouwen niet het ambt van priester mogen bekleden? Misschien wordt de media-aandacht veroorzaakt omdat men wil weten of ook deze nieuwe paus een pastoraal hart heeft.
Verwachtingen lijken hoog gespannen. Dat heeft vast ook te maken met de spanningen in de wereld die iedere dag breed worden uitgemeten in de media. Het zou zo maar kunnen dat veel mensen in de nieuwe paus een brenger van vrede zien, waar de wereld zo gretig naar snakt. Misschien hopen velen dat Leo XIV als geboren Amerikaan Trump ook op andere gedachten gaat brengen of minstens krachtig tegenspel kan bieden.
In ieder van ons woont een paus. Iedereen kan een zaadje van vrede planten.
De hoop zou dan gevestigd zijn op een paus die de humane en hartelijke gedragslijn van de vorige paus voortzet. Alsof wordt uitgezien naar iemand die voorgaat in liefde en vrede. Waar naties en strijdende partijen er vooralsnog niet in slagen vrede dichterbij te brengen klinkt de oproep om te leven vanuit een vreedzaam, liefdevol en verbindende hart krachtig. Als regeringsleiders er niet uitkomen is het aan gewone mensen hun hart te laten spreken. Misschien kan de paus niet alleen voor de katholieken maar voor alle mensen van goede wil een voorbeeld zijn.
Daarmee is een cruciaal punt genoemd. Weliswaar kan de paus mensen pastoraal stimuleren, maar mensen zullen het zelf moeten doen. Dat kan, want eigenlijk woont er een paus in ieder van ons. Iedereen kan een zaadje van vrede planten, dat aandacht geven en laten groeien. In onze eigen kring kunnen we vrede initiëren. Het wordt een uitdaging of we elkaar iets gunnen als er onenigheid is met een collega die goede sier wil maken met een prestigieus project wat jij ook zou willen uitvoeren. Ook wordt het spannend of de geluidsoverlast van de buren bespreekbaar is. Gelukkig hebben we allemaal een hart dat de mogelijkheid in zich draagt om in vrede en vanuit vriendelijkheid te leven. Wat de wereld nodig heeft zijn harten waarin vrede leeft.
