Alsof conflicthaarden elders in de wereld onze eigen persoonlijke leefsfeer raken en voor de nodige angst en verwarring zorgen. Dat is wat ik mensen steeds vaker hoor verzuchten. Deze onrust in de wereld raakt kennelijk ons persoonlijk leven. Dat is gek, maar ook weer niet. Het lijkt gek omdat conflicten en oorlogen elders plaatsvinden en wij in Nederland in vrede leven. Maar het is ook weer niet gek omdat in het leven alles met elkaar in verbinding staat. De wereld ver weg speelt zich ook af in het klein en is terug te vinden in je privéwereld. Jaren geleden heb ik dat zelf ervaren.
Op 11 september 2001 reisde ik laat in de middag per trein van Den Haag naar Nijmegen. Mijn hart was bijzonder onrustig. Ik voelde me opgejaagd. En dat terwijl ik die avond zou beginnen met een meditatiecursus. Dat ik gespannen was kon ik niet begrijpen. Je zou toch denken dat het vooruitzicht te gaan mediteren in cursusverband ontspannend zou werken. Al snel werd echter duidelijk welk een tragische ramp zich voltrokken had in de Verenigde Staten door terroristische aanslagen. Die verklaarde ook mijn onrust. Die aanslagen zette de wereld op zijn kop en vond op verschillende manieren weerklank in individuele mensenlevens.
Een ver-van-mijn-bedshow resoneert ook in het persoonlijk leven.
Kennelijk zijn het persoonlijke en maatschappelijke leven met elkaar verbonden: een ver-van-mijn-bedshow resoneert ook in het persoonlijk leven. De Zwitserse psychiater Carl-Gustav Jung spreekt in dit verband over synchroniciteit waarmee hij bedoelt dat er betekenisvolle toevalligheden gelijktijdig plaatsvinden en geen direct causaal verband met elkaar lijken te hebben maar toch een diepe persoonlijke betekenis hebben. Wat ergens in de wereld resoneert, klinkt in je eigen leven door: de wereld zit in ieder van ons. Als je je onrustig voelt, kan dat een weerklank in jezelf zijn van onrust die elders plaatsvindt: op je werk, in je familie of nog verder van huis. In mijn persoonlijke leven heeft de meditatiecursus, waarmee ik die dag ben begonnen, een positieve, vruchtbare doorwerking gekregen in mijn verdere leven.
De angst die mensen elders beklemt kan in jouw persoonlijke leven worden gevoeld. Als reactie daarop kun je ervoor zorgen dat licht en hoop in jou leven aanwezig blijven. Dat kan door een anker in jezelf te vinden zodat je niet op drift raakt, stabiel blijft en ook een licht kunt blijven. Weliswaar zit het zaadje van conflict en duisternis in ieder van ons, maar het tegenovergestelde is ook waar: we kunnen vriendelijk zijn. En als je zelf een lichtje bent, straal je dat uit en kunnen mensen in je directe omgeving delen in die vriendelijkheid.
