De media overdonderen ons continue met nieuws. Dat betreft vooral problemen. Hoe moet het pensioenakkoord worden uitgewerkt? Hoe moet het verder met de stikstofcrisis, de financiële tekorten in de jeugdzorg, het lerarentekort en de werkdruk in de zorg? Wat kunnen we doen tegen zichzelf verrijkende bestuurders en liegende politici? Het lijken onoplosbare problemen, daarom worden ze telkens in de media herkauwd en steeds opnieuw van commentaar voorzien en geduid. Nee, ik ben niet tegen nieuws en niet wereldvreemd. Maar die constante stroom van problemen, die telkens worden herhaald. Kan dat niet anders?
Natuurlijk kun je op zoek gaan naar positief nieuws. The Optimist Daily doet dat. Iedere dag ontvang je positief nieuws in je mailbox. Dat is mooi, maar ook weer de halve waarheid, alsof er geen problemen zijn. Bovendien zorgt ook dit nieuws voor prikkels. Misschien kunnen we op zoek naar een simpele vorm van nieuws. Teletekst bijvoorbeeld. Dat is nieuws in een notendop, zonder duiding en commentaar. Een simpele manier om op de hoogte te blijven. In een contemplatief klooster in België mag iedere dag een (andere) non drie keer per dag naar een kort radiojournaal luisteren. Voor het eten ’s avonds leest ze de – volgens haar – drie belangrijkste nieuwsberichten aan haar medezusters voor. Eén landelijk nieuwsbericht, één Europees en één bericht met wereldnieuws. De zusters missen niets, weten precies wat er in de wereld speelt. Zo kan het ook.
Soms kan het nodig zijn voor langere tijd stilte te zoeken en te zwijgen
Natuurlijk kun je je afsluiten voor de vele nieuws- en informatieprikkels door meer momenten voor jezelf te creëren of rust te zoeken. Het is een kwestie van balans: als we druk en actief zijn geweest, kunnen we rust zoeken ter compensatie en nieuwe inspiratie. Soms kan het zelfs nodig zijn voor langere tijd stilte te zoeken en te zwijgen. Die behoefte wordt steeds groter en is een remedie tegen de toenemende prikkels en onrust in ons leven.
De behoefte aan stilte zal deze week voor een aantal mensen worden vervuld tijdens een stilteretraite die ik in een klooster geef. Gedurende een week leven we als monniken. We zullen ons zo weinig mogelijk laten prikkelen, gedachten tot rust laten komen en in ons hoofd niet naarstig naar antwoorden op levensvragen zoeken. We geven ons over aan de stilte in het volste vertrouwen dat die een bron van geluk en een plaats van vernieuwing is.