Nu het geven van retraites tijdelijk stilligt gebruik ik de vrijgekomen tijd om mijn nieuwste boek af te ronden. Als ik schrijf, merk ik dat de perfectionist in mij naar boven komt. Zeker nu ik in de slotfase zit. De structuur moet kloppen, de opbouw moet helder zijn, de zinnen goed.

‘Samen krijgen we corona onder controle’, die tekst las ik op een matrixbord langs de autosnelweg. De ambitie is duidelijk: corona moet worden uitgeroeid met wortel en tak. Of dat gaat lukken is de vraag, want we weten nog maar weinig over het virus. ‘In deze crisis moet je met 50 pro

Een lichte paniek brak uit toen het Coronavirus in februari ook ons land bereikte. Onze gezondheid werd bedreigd. Ons leven werd bedreigd. Veel mensen werden bang. Doodsbang. De overheid dempte de angst met hun bekende mantra: ‘Je hoeft niet bang te zijn als je je aan de voorgeschreve

Bevrijdingsdag was dit keer bijzonder. Niet alleen omdat we 75 jaar bevrijd zijn, maar ook omdat we niet massaal naar de bevrijdingsfestivals konden gaan. Dit keer vormde de stilte het decor. Dat was ook al het geval bij de dodenherdenking een dag eerder. Dat had wel wat. Bevrijdingsd

Ieder jaar rond vier mei schrijf ik een blog dat in het teken staat van de familie Roumen in oorlogstijd. Vandaag is het maandag 4 mei en staat een oorlogservaring van (mijn oom) Willy Roumen (1908-1960) centraal. Aan het einde van de oorlog is Roermond frontstad geworden, waar hevig

In onze familie hebben we afscheid moeten nemen van een tante die over een paar maanden haar negentigste verjaardag feestelijk had willen vieren. Gestorven aan het virus. We worden allemaal geconfronteerd met het coronavirus en het verlies dat daarmee gepaard gaat. Verlies van dierbar

Het nieuws overspoelt ons in deze crisistijd. Iedere dag zijn er nieuwe feiten en meningen. Er is ook veel tegenstrijdigheid. De een meent dat mondkapjes wel nodig zijn een ander niet. Over de vraag of scholen dicht moeten blijven wordt ook verschillend gedacht. Wat is waar, wat niet?

De kerken bleven leeg. Pasen als feest van de hoop en het nieuwe leven werd op die plekken met weinig of geen gelovigen gevierd. De godshuizen waren leeg, de mensen echter vol van hoop op de uitbanning van deze pandemie en het verlangen naar nieuw lenteleven. Met de herdenking van de

Nog nooit heb ik zo weinig kilometers per auto en trein gereisd als de afgelopen drie weken, de periode dat Nederland op slot zit. Er zijn maar twee sectoren waar het hollen is geblazen. De gezondheidszorg en de voedseldistributie. Oh ja, en in sommige sectoren wordt druk geïmprovisee

Zoom, Google classroom, Google Hangouts. Twee weken geleden had ik er nog nooit van gehoord. En toen ik mijn thuiswerkende dochter op een werkdag belde, berichtte ze mij: ‘Ik bel je zo terug, ik zit nu in een conference call.’ Werken en leren zijn opeens heel anders geworden. Je kunt

De jaarlijkse voorjaarsretraite die ik afgelopen weekeinde in een klooster in Steyl zou hebben gegeven, is afgelast. Jammer. Het coronavirus speelt ons allemaal parten. Retraites bieden doorgaans prachtige kansen om angst los te laten. Dat is bijzonder welkom in deze tijd. Maar dit ke

Zoals doorgaans gebruikelijk doen mijn vrouw en ik op vrijdagen boodschappen voor de komende dagen. Als ik de grote supermarkt binnenkom overvalt me een ongekende drukte. Meteen daarna valt het kwartje: iedereen hamstert. Boodschappenkarretjes vol met brood, rijst, macaroni, pastasauz